Szukacie miejsca o spektakularnych walorach krajobrazowych umiejscowionego niemal na końcu świata? Prawdziwą perełkę odnajdziecie pośród bezkresnych terenów chilijskiej Patagonii!
Torres del Paine to park narodowy, znajdujący się na południowym krańcu Chile w regionie zwanym Magallanes i Antarktyka Chilijska (hiszp. Región de Magallanes y Antártica Chilena). Główne bazy wypadowe do niego stanowią miasta Puerto Natales i Punta Arenas. Park narodowy zdobi wiele jezior o łącznej powierzchni około 90 kilometrów kwadratowych. Duża część tych zbiorników wodnych zachwyca intensywnym, turkusowym kolorem. To zabarwienie to zasługa cząstki mączki skalnej pozostałej po erozji lodowcowej.
CIEKAWOSTKA: Hiszpańską nazwę Torres del Paine można tłumaczyć jako Wieże Paine. Nazwa ta wzięła się od masywu górskiego Paine, którego trzy szczyty przypominają wieże.
Historia Torres del Paine
Krajobraz parku narodowego został ukształtowany przez ruchy tektoniczne 12 milionów lat temu. Dały one początek istnieniu takim górom jak: Cerro Paine Grande (3050 m n.p.m.), Fortaleza (2800 m n.p.m.), czy Escudo (2700 m n.p.m.). Park Narodowy Torres del Paine założono w 1959 roku – początkowo pod nazwą Parque Nacional de Turismo Lago Grey. W 1970 roku zwiększono jego powierzchnię i wówczas została przyjęta obecna nomenklatura. Osiem lat później UNESCO nadało mu miano Rezerwatu Biosfery.
Lodowce, laguny, rzeki i jeziora
Ze względu na sąsiedztwo z Lądolodem Patagońskim Południowym, na krajobraz parku narodowego składają się niezliczone rzeki, laguny i jeziora, które zawdzięczają swoje istnienie zjawisku topnienia lodowców. Wśród jezior wyróżniają się: Sarmiento, Nordenskjold, Pehoé, Szare (de Grey), Paine i Dickson. Tamtejsze laguny to między innymi: Verde, Azul i Honda. Największymi rzekami są: Pingo, Paine i Serrano. Za najważniejszą z nich uważa się Paine. W Parku Narodowym nie brak również wodospadów – Paine, Salto Grande i Salto Chico.
Flora i fauna parku
Flora chilijskiego parku obfituje w rośliny zrodzone na terenach pustynnych, takie jak berberys bukszpanolistny czy senecio. W głębi parku znajdują się lasy zwane lenga, w których rosną głównie drzewa z gatunku „Nothofagus pumilio”, ale da się tam również odnaleźć dobrze nam znaną koniczynę lub rośliny o pięknych kwiatach, na przykład orchidee. Do miejscowej fauny zalicza się: gwanako andyjskie, łabędzia czarnoszyjego, kondora, dzięcioła, starzyka granatowego, czy wojaka długosternego.
Informacje praktyczne
- Bilety na wycieczki do Parku Narodowego Torres del Paine warto zarezerwować z wyprzedzeniem. Do wyboru jest wiele wycieczek z doświadczonymi przewodnikami, którzy pokażą Ci najciekawsze miejsca, odpowiedzą na pytania i zdradzą ciekawostki związane z odwiedzanymi rejonami.
- Rezerwuj wycieczkę na GetYourGuide
