Nieraz zaskakują swoim brzmieniem, długością i zdrobnieniami, które wydają się kompletnie nieoczywiste!
Hiszpańskie imiona (a mówiąc ściślej – „hiszpańskojęzyczne imiona”, bo bierzemy pod uwagę także Amerykę Łacińską) potrafią zaskakiwać prawdopodobnie pod każdym względem! Spośród przydomków nadawanych w Hiszpanii i Ameryce Łacińskiej można wyodrębnić pewne grupy:
Hiszpańskie imiona, które posiadają swoje polskie odpowiedniki
Różnią się od naszych przede wszystkim zapisem, czasem także akcentem. Na przykład polski Dawid to po prostu David, tyle że w jego hiszpańskim odpowiedniku akcentowana jest ostatnia sylaba. Innym popularnymi imionami tego typu są:
- Francisco, którego zdrobnienie jest bardzo mało oczywiste, ponieważ brzmi Paco. Najczęściej bywa ono używane w Hiszpanii i wywodzi się od imienia świętego Franciszka. Był on nazywany Pater Comunitatis, czyli ojcem wspólnoty, co skracało się do Pa.Co.
- José, na którego często wołają Pepe i z którym wiąże się bardzo podobna historia, jak z Francisco. Spieszczenie tego imienia wywodzi się od świętego Józefa, z łaciny Pater Putativus (domniemany ojciec), w skrócie P.P.
- María, popularne w całej Hiszpanii, jednak najwięcej kobiet o tym imieniu można spotkać w Andaluzji. Zdrobnienia od Marii potrafią znacznie się różnić w zależności od regionu. W obszarach, gdzie ludność na co dzień posługuję się językiem katalońskim najczęściej jest to Mariona, w Meksyku i Argentynie często słyszy się Mary (Mari). Natomiast najbardziej uniwersalnie to: Marieta lub Maru.
- Santiago (Jakub), imię patrona Hiszpanii i jednocześnie najczęściej nadawany przydomek chłopcom urodzonym w Ameryce Łacińskiej. Oznacza ono Gran Juan i wywodzi się od hebrajskiego Ya’akov, czyli santo Jacob lub santo Yago. Santiago skraca się do Santi, lub Santio.
Hiszpańskie imiona dwuczłonowe
Wiele hiszpańskich imion składa się z dwóch członów, niektóre nawet z trzech lub czterech! Najbardziej przekonującym wyjaśnieniem, dlaczego tak się dzieje jest to, że zgodnie z tradycją drugie imię miało upamiętniać przodka (często było nadawane po dziadkach). Najbardziej popularne imiona tego typu to:
- José María, pochodzi od rodziców Jezusa, świętego Józefa (San José) i Maryi (Virgen María), jest skracane w Hiszpanii do José Mari, Josema lub Chema. To ostatnie zdrobnienie bywa też używane dla José Manuela i najprawdopodobniej pochodzi od sylab „se” i „ma”. Żeńska forma tego imienia to María José.
- Juan José, zarówno pierwszy i drugi człon pochodzi z języka hebrajskiego, najpopularniejsze zdrobnienie to Juanjo.
Hiszpańskie imiona typowe dla regionów
Istnieją pewne imiona charakterystyczne dla wybranych regionów Hiszpanii. W Katalonii bardzo często pochodzą one z języka katalońskiego i wśród tych najbardziej popularnych warto wymienić: Laia, Martina i Julia (czytane jak „Dżulia”). Wśród chłopców najczęściej nadawanymi imionami są: Arnau (jego polski odpowiednik to Arnold), Alex oraz Pau. To ostatnie nosi typowy Katalończyk w bardzo znanym filmie hiszpańskim „Ocho apellidos catalanes” (polski tytuł „Jak zostać Katalonką”).
Podobnie rzecz ma się w Kraju Basków, gdzie tradycyjne imiona żeńskie to: Ane, June, Irati, a męskie: Iker, Oier i Unai. Z kolei w Andaluzji można się często natknąć na dosyć oryginalne imię Concha (tłum. Muszla), którym z kolei w Argentynie określa się… waginę.
Imiona zagraniczne
Tą grupę tworzą najczęściej imiona takie jak: Tania, Andrea, czy Jessica. To ostatnie może być wymawiane jak „Dżesika” albo bardziej po hiszpańsku „Hesika”. Często można się spotkać też z angielszczeniem hiszpańskich odpowiedników pewnych przydomków. Słynny Ricky to tak naprawdę Enrique, a portorykański piosenkarz Marc Anthony to nikt inny jak Marco Antonio.
Wśród hiszpańskich przydomków można też wyróżnić całą gamę dość oryginalnych imion religijnych, takich jak: Rosario (Różaniec, skracane do Charo), Ascención (Wniebowstąpienie, skrót: Choni), Resurreción (Zmartwychwstanie, skrót: Tasio), Inmaculada Concepción (Niepokalane Poczęcie, skrót: Conchi) lub równie niewyobrażalne w Polsce, jak wszystkie wcześniej wymienione, imię męskie Jesús (Jezus, skrót: Suso).
Zdrobnienia mile widziane…
Choć hiszpańskie imiona nie raz mogą wprawić w osłupienie niewprawnego w posługiwaniu się nimi Polaka, to najpopularniejsze z nich warto poznać i zapamiętać na dłużej. Przydać się to może szczególnie w rozmowach nieformalnych, gdy „pełne imiona” często lepiej zastąpić zdrobnieniami, podobnie jak robimy to w języku polskim oraz wielu innych językach na świecie.
Co więcej, tak jak zostało to przedstawione na kilku przykładach, znajomość geneaologii najpopularniejszych imion w Hiszpanii może także pomóc Ci w określeniu regionu, z którego pochodzi Twój rozmówca. Dzięki temu możesz nie tylko pozytywnie zaskoczyć swojego kompana, ale także pochwalić się swoją znajomością hiszpańskiej kultury!
Więcej na temat hiszpańskich imion i nazwisk znajdziesz także w artykułach:
a u mnie Juan Jose (Juanjo) nazwany został Jumanji 😛 Podobno żaden hiszpan by na to nie wpadł
Moj Madrileno to Alberto. Mało popularne ostatnio. Ja mówię do niego Albertito, albo Tito, moja mama zawsze Albercik 🙂
A mój narzeczony ma na imię właśnie Jesus i jakos nikomu to nie przeszkadza 🙂 jest polskim Hesiem, o ! 🙂
moj meksykanski maz ma na imie Gustavo – ja po polsku wolam na niego Guciu, a w Meksyku jego rodzina i znajomi mowia mu Tavo 🙂
A tutaj wszystkie: http://www.buggol.com/listado-lenguaje-hipocoristicos-espanol.php
Jeszcze Diego=dieguito