Najpopularniejsi pisarze iberoamerykańscy, których musisz znać

Literatura iberoamerykańska należy do jednej z najpopularniejszych na świecie. Hiszpańskojęzyczni pisarze cieszą się zazwyczaj dużym poważaniem i są zdobywcami wielu nagród literackich, w tym tej najważniejszej – Nagrody Nobla.

Ich książki stają się często światowymi bestsellerami i są tłumaczone na kilkadziesiąt języków. Przedstawiamy 10 pisarzy iberoamerykańskich, których nie tylko należy, ale po prostu trzeba znać!

Mario Vargas Llosa

Pochodzący z Peru pisarz i dziennikarz, laureat między innymi Nagrody Cervantesa, czy Literackiej Nagrody Nobla w 2010 roku. Specjalizuje się w powieściach, a także literaturze faktu. Do jego najsłynniejszych dzieł należą między innymi „Rozmowa w katedrze”, „Szelmostwa niegrzecznej dziewczynki” i „Ciotka Julia i Skryba”. Mario Vargas Llosa jest także autorem kilku sztuk teatralnych, zaś w 1990 roku startował w wyborach na prezydenta Peru.

Gabriel García Márquez

Jeden z najsłynniejszych pisarzy iberoamerykańskich, laureat Literackiej Nagrody Nobla z 1982 roku, przedstawiciel nurtu „realizmu magicznego”. Do jego najważniejszych książek zalicza się „Sto lat samotności”, „Miłość w czasach zarazy”, czy „Jesień patriarchy”. Kolumbijczyk w swoich dziełach w niezwykły sposób łączył rzeczywistość ze światem fantazji.

Julio Cortázar

Argentyński pisarz, specjalizujący się w powieściach i opowiadaniach. Za najważniejszy tytuł w dorobku pisarza uznaje się „Grę w klasy”. Książka ta stanowiła swojego rodzaju ewenement, bowiem można ją czytać na kilka sposobów: tradycyjnie, wyrywkowo według swojego uznania lub też według klucza zaproponowanego przez autora. Twórczość Cortázara, podobnie jak Márqueza, przypisuje się do nurtu realizmu magicznego.

Fernando Vallejo

Kolumbijski pisarz, intelektualista, zdeklarowany homoseksualista, przeciwnik Kościoła katolickiego. Jego najsłynniejszą książką jest z pewnością „Matka Boska od płatnych morderców”, która doczekała się ekranizacji filmowej. Vallejo w swoich dziełach nie stroni od wulgaryzmów, ani od prowokacji. W 2007 roku pisarz zrzekł się obywatelstwa kolumbijskiego na rzecz meksykańskiego.

Carlos Fuentes

Jeden z najwybitniejszych pisarzy meksykańskich, współtwórca sukcesu literatury iberoamerykańskiej, nominowany do Nagrody Nobla. Fuentes specjalizował się w prozie i esejach, jego twórczość również zalicza się do realizmu magicznego. Najważniejsze książki tego autora to między innymi „Śmierć Artemia Cruz” i „Terra Nostra”.

Isabel Allende

Isabel Allende to kolejna już przedstawicielka realizmu magicznego, niezwykle popularnego w Ameryce Południowej. Za najwybitniejszą w dorobku chilijskiej pisarki uważa się powieść „Dom duchów”. Książka doczekała się zresztą ekranizacji: główne role w filmie zagrali między innymi Meryl Streep i Antonio Banderas. Kolejnymi ważnymi dziełami Allende są „Paula” i „Afrodyta”.

Elena Poniatowska

Elena Poniatowska jest meksykańską pisarką i dziennikarką o polskich korzeniach. W 2013 roku, jako pierwsza Meksykanka w historii, otrzymała Nagrodę Cervantesa. Jedną z jej najważniejszych książek jest „Noc Tlatelolco”, opisująca tragiczne wydarzenia na Placu Tlatelolco w Meksyku. Pisarka ma także w planach wydanie książki o losach rodziny Poniatowskich.

José Lezama Lima

Jeden z najwybitniejszych pisarzy i poetów kubańskich. Za jego najważniejszą powieść uważa się „Raj”. Jest to zarazem jedna z flagowych książek w całym kręgu literatury iberoamerykańskiej. „Raj” to powieść wielowątkowa, której nie da się jednoznacznie zakwalifikować do jednego gatunku. W swojej twórczości, Lima często nawiązywał do baroku.

Jorge Luis Borges

Jorge Luis Borges może być śmiało określany jako jeden z najważniejszych pisarzy ubiegłego wieku. Argentyńczyk pisał przede wszystkim skomplikowane i wielowątkowe opowiadania i eseje. Borges stanowił inspirację dla Umberto Eco w słynnej książce „Imię Róży”. Do jego najważniejszych utworów należą między innymi „Alef”, „Fikcje”, czy „Powszechna historia nikczemności”.

Roberto Bolaño

Chilijski poeta i prozaik. Specjalizował się w niezbyt długich utworach, skupiających się na różnych fragmentach historii swojego kraju. Bolaño bardzo często mieszał postacie fikcyjne z rzeczywistością. Najważniejsze dzieła Chilijczyka to chociażby „Dzicy detektywi”, „Dziwki morderczynie” i pośmiertna już powieść „2666”.