Jeśli podczas wizyty w Madrycie chcecie zobaczyć wszystkie jego najbardziej emblematyczne zabytki, to ten pełen historii budynek musi znaleźć się na Waszej trasie.
Pałac Królewski w Madrycie (hiszp. Palacio Real de Madrid), znajdujący się przy ulicy Calle de Bailén, to największy pałac w Europie Zachodniej i jeden z największych na całym świecie. Zakamarki tej barokowej budowli i skrywane w jej pomieszczeniach dzieła sztuki odkrywa każdego roku prawie 2 miliony odwiedzających. Ta liczba prawdopodobnie jednak nikogo nie zaskoczy, bo to jedna z niewielu oficjalnych rezydencji królewskich, które otwarte są dla publiczności.
Historia madryckiego Pałacu Królewskiego
W miejscu dzisiejszego pałacu w Madrycie stał pierwotnie Alcázar, średniowieczna forteca. To za sprawą Henryka III, który w drugiej połowie XV wieku bardzo często rezydował w jej wnętrzach, uzyskała przydomek „królewskiej”. Następcy króla Henryka zaczęli modyfikować oryginalną konstrukcję tak, by przypominała ona prawdziwą królewską siedzibę. Tym, który najbardziej przejął się losem późniejszego pałacu, był Filip II, który, by nadać konstrukcji jeszcze więcej klasy, zaczął wynajmować do prac renowacyjnych znakomitych artystów z Włoch czy Francji. Kolejni władcy byli całkiem zadowoleni z takiej formy rezydencji, aż w 1700 roku na tron wstąpił Filip V, który raczej nie pałał miłością do dawnej średniowiecznej fortecy.
W Wigilię Bożego Narodzenia w 1734 roku w Alcázarze wybuchł pożar, który zniszczył sporą część budynku. Dla Filipa V był to doskonały pretekst, by całkowicie zburzyć strukturę, a na jej miejscu postawić prawdziwy pałac, odpowiadający panującym ówcześnie trendom. Do tego zadania wynajęto Filippo Juvarrę, włoskiego architekta, który cieszył się opinią jednego z najbardziej utalentowanych specjalistów w Europie. Mistrzowi architektury nie udało się jednak ukończyć dzieła. Zmarł jeszcze przed rozpoczęciem prac konstrukcyjnych, a nadzór nad budową przejął jego uczeń, Giambattista Sacchetti.
Budowę struktury rozpoczęto w 1738 roku, a do jej całkowitego ukończenia potrzebowano aż 21 lat. Pierwszym władcą zamieszkującym pałac był Karol III, który sprowadził się tam w 1764 roku.
CIEKAWOSTKA: Niektórzy sądzą, że członkowie dworu Filipa V specjalnie podłożyli ogień w starym Alcazarze, aby król mógł stworzyć siedzibę bardziej odpowiadającą jego gustom. Wspomina się także o francuskim pochodzeniu dworzan, którym zależało na powstaniu pałacu w bliskim im stylu wersalskim.
Dzisiejsze oblicze Pałacu Królewskiego
Pałac Królewski w Madrycie, który stanowi część dziedzictwa narodowego, do dnia dzisiejszego jest regularnie wykorzystywany przez hiszpańskich monarchów. Organizowane są tam ich audiencje i oficjalne wydarzenia z ich udziałem. W dalszym ciągu stanowi on także oficjalną rezydencję króla Hiszpanii, choć rodzina królewska nie zamieszkuje go już od czasów Alfonsa XIII, który zmarł w 1941 roku. Panujący obecnie król i jego rodzina mieszkają teraz w dużo skromniejszym i mniejszym pałacu Zarzuela (hiszp. Palacio de la Zarzuela), na obrzeżach Madrytu.
Zwiedzanie Pałacu Królewskiego
Stojący w Madrycie Pałac Królewski ma powierzchnię ponad 135 000 m2. Budowla powstała na planie kwadratu, a wszystkie jej skrzydła otaczają centralny dziedziniec. W pałacu znajduje się aż 3 418 pokoi. To dwa razy więcej niż liczba pomieszczeń Pałacu Buckingham czy Pałacu w Wersalu. To, co dominuje w królewskich wnętrzach, to ogromny przepych.
Zachwycić się można nie tylko drogocennymi materiałami czy szlachetnymi dekoracjami, ale także dziełami wielkich artystów, takich jak Caravaggio, Velázquez i Goya. Styl pałacu został właściwie ukształtowany przez gusta zamieszkujących go monarchów. Sprawdźmy zatem, jakie tendencje trafiały do serc władających Hiszpanią osobistości.
Sala tronowa
Sala tronowa (hiszp. Salón del Trono) została całkowicie ukończona w 1772 roku i do dziś można w niej zobaczyć dekoracje w dokładnie takim samym układzie jak za panowania Karola III. A król ten nie szczędził majątku na urządzenie pomieszczenia, w którym przyjmował wszystkie uroczyste audiencje. Do zaprojektowania układu pokoju wynajął nawet człowieka specjalizującego się w sprawach dobrego smaku. Wchodząc do tego pomieszczenia, warto zwrócić uwagę na dzieło „Wielkość i potęga hiszpańskiej monarchii” autorstwa Tiepolo, a także ustawioną w centralnej części sali kopię tronu, otoczoną przez posągi Apolla i Minerwy.
Królewska zbrojownia
Wydawałoby się, że to sala tronowa jest najważniejszym pomieszczeniem jakie można zobaczyć podczas wycieczki po Pałacu Królewskim, ale to wnętrze zbrojowni jest najczęściej odwiedzane przez turystów. Nie jest to jednak byle jaka zbrojownia, a najważniejszy tego typu zbiór w Europie (na równi z Cesarską Zbrojownią w Wiedniu), zarówno ze względu na wartość przechowywanych tam elementów, jak i ich historyczne znaczenie. Ojcem tej kolekcji był Filip II, który zaczął gromadzić broń i zabronił sprzedawać jej elementy po jego śmierci, wiążąc w ten sposób przyszłe eksponaty ze swoim synem i jego następcami.
Kolekcja, którą tworzą elementy pochodzące z XV i późniejszych wieków, zajmuje obecne pomieszczenie dopiero od 1893 roku. Jej najcenniejszym elementem jest kompletna zbroja cesarza Karola V z bitwy pod Mühlbergiem. To to samo uzbrojenie, w którym został sportretowany przez Tycjana na obrazie znajdującym się dziś w Muzeum Prado.
Sala kolumnowa
A tu do czasów panowania Izabeli II odbywały się królewskie bale i bankiety. I to pomieszczenie chyba dobrze sprawdzało się w tej roli, bo do dnia dzisiejszego wykorzystywane jest do organizacji przyjęć, ceremonii wręczania nagród czy spotkań ambasadorów. Kolumny zwieńczone kapitelami ze złotym runem rzeczywiście zwracają uwagę, ale to nie one grają w sali pierwsze skrzypce. Ciężko jednak zdecydować, czy ten tytuł należy się niezwykłemu sklepieniu, imponującym, ogromnym żyrandolom, czy otaczającym sale posągom.
Sala halabardników
Historia tego miejsca jest dość ciekawa. Sacchetti stworzył to miejsce jako salę do tańców i przyjęć, ale Karol III zamienił je w pomieszczenie dla straży. To dlatego jego zdobienia są widocznie skromniejsze niż te, które urozmaicają inne pomieszczenia. Ale nie martwcie się, jest na czym zawiesić oko. Sklepienie tego pomieszczenia zdobi fresk autorstwa Tiepolo, nawiązujący do tematyki mitologicznej, ale największe wrażenie robi niedawno umieszczony w tej sali, duży obraz „Rodzina Juana Carlosa I”, autorstwa współczesnego malarza Antonio Lópeza Garcíi.
Komnata Gaspariniego
Kim był Gasparini? To właśnie za tym nazwiskiem kryje się twórca dekoracji tego pomieszczenia. Komnata była miejscem, w którym król przyjmował specjalne audiencje, nic więc dziwnego, że chciał ją udekorować ze szczególną starannością. Mattii Gasparini, by zająć się tym zadaniem, przyjechał aż z Neapolu, ale było warto, bo dzięki temu powstał nie tylko jeden z najwspanialszych pokoi tego pałacu, ale też jedno z najdoskonalszych międzynarodowych dzieł późnego europejskiego baroku.
Meble, ściany, podłogi oraz wszystkie wykorzystane do wykończenia materiały tworzą całość projektu sali. Zgodnie z założeniem wszystko miało się ze sobą harmonijnie komponować i każdy ze zwiedzających może się o tym przekonać, bo wnętrze przetrwało do dnia dzisiejszego praktycznie bez żadnych zmian.
Pozostałe pomieszczenia pałacu w Madrycie
Wśród pałacowych korytarzy jest oczywiście dużo więcej pomieszczeń wartych uwagi. Część z nich to:
- Biblioteka królewska – w królewskiej kolekcji bibliotecznej znajduje się około 300 000 drukowanych dzieł, zarówno antycznych jak i współczesnych, a także rękopisy, dzieła muzyczne, mapy oraz rysunki.
- Królewska kuchnia – 2000 m2 przestrzeni to obszar dawnej kuchni, w której dziś wystawionych jest 2625 obiektów używanych kiedyś do przygotowywania posiłków godnych królewskiego podniebienia.
- Królewska jadalnia – państwowe kolacje odbywają się tam do dnia dzisiejszego. Sala zaskakuje swoją długością, a to dlatego, że jest wynikiem połączenia trzech pokoi zajmowanych wcześniej przez królową. Ściany tego pomieszczenia pokrywają nie tylko gobeliny, ale także arcydzieła samego Francisco Goi.
- Kaplica królewska – ozdobiona niezwykłymi freskami i ornamentami. Przechowuje się w niej relikwie świętego Feliksa, którego wizerunek pod postacią rzeźby z wosku można zobaczyć w szklanym sarkofagu.
Ogrody godne królewskiej rodziny
Po zakończonej wizycie w pałacowych wnętrzach warto przejść się na spacer na świeżym powietrzu – najlepiej po otaczających królewską rezydencję ogrodach. Od strony północnej do budynku przylegają Ogrody Sabatini, które powstały w latach trzydziestych XX wieku. Na ich terenie nie można przegapić głównego stawu, fontann ani posągów hiszpańskich królów, które pierwotnie miały wieńczyć Pałac Królewski. Główną atrakcją dla miłośników botaniki będą natomiast najprawdopodobniej zdobiące ogród rabaty kwiatowe, precyzyjnie przycięty żywopłot i ogromnych rozmiarów drzewa cedrowe.
Na zachód od królewskich włości znajdują się także Ogrody Campo del Moro, których powstanie zawdzięcza się Filipowi II. To on stworzył tam najpierw park liczący ponad 20 hektarów i pełniący funkcję terenów rekreacyjnych dworu w Madrycie, ale po pożarze Alcazaru zupełnie go zaniedbano. Dopiero za panowania Izabeli II przywrócono mu blask i otwarto intymny ogród zorganizowany wokół dwóch głównych alei i ozdobiony dwoma fontannami. To miejsce jest pozbawione masowego ruchu turystycznego, dlatego można tu odpocząć, albo usiąść w klimatycznej restauracji.
W ogrodach często odbywają się też ciekawe koncerty. Z takiej okazji aż szkoda nie skorzystać, zwłaszcza, że wstęp do Campo del Moro jak i do Ogrodów Sabatini jest bezpłatny i nie jest uzależniony od wizyty w Pałacu Królewskim.
Informacje praktyczne
- Bilety wstępu do Pałacu Królewskiego w Madrycie najlepiej kupić z wyprzedzeniem. Unikniesz wówczas stania w długiej kolejce oraz ominie Cię ryzyko, że wszystkie bilety zostały wyprzedane.
- Godziny otwarcia: zimą (październik-marzec) od 10:00 do 18:00. Latem (kwiecień-wrzesień) od 10:00 do 20:00
- Adres: Calle de Bailén, s/n, 28071 Madryt, Hiszpania
- Kup Bilety na GetYourGuide
Pałac Królewski w Madrycie na mapie
Odkryj region Madrytu
Każdy region Hiszpanii dzieli się na prowincje. Ich nazwy często pokrywają się z nazwami głównych miast wchodzących w ich skład. Wspólnota autonomiczna Madrytu składa się tylko z jednej prowincji. W jej skład wchodzi jednak wiele miejscowości, które mają do zaoferowania rozmaite atrakcje turystyczne. Oto niektóre z nich:
Zobacz także: Darmowe atrakcje w Madrycie, Fiestas de San Isidro, Pogoda w Madrycie.
