Podczas wizyty w Mediolanie kilka godzin warto poświęcić na odwiedziny Biblioteki Ambrozjańskiej oraz przynależącej do niej galerii sztuki Pinakoteka. Są one jednym z najważniejszych ośrodków naukowych Włoch, a więc również punktem obowiązkowym na turystycznej mapie miasta.
Biblioteka Ambrozjańska powstała w 1609 roku za sprawą ks. kardynała Fryderyka Boromeusza. Nazwa została nadana jej na cześć św. Ambrożego, czyli wczesnochrześcijańskiego biskupa Mediolanu oraz jednego z doktorów Kościoła Katolickiego.
Głównym celem, który przyświecał budowie Biblioteki Ambrozjańskiej, było gromadzenie rzadkich książek i manuskryptów. Zaraz po jej ukończeniu zbiory zostały udostępnione publicznie. Ich bazę stanowiły wolumeny biblioteki benedyktynów z Bobbio oraz Vincenza Panielli.
CIEKAWOSTKA: Biblioteka Ambrozjańska była drugą po Bodleian Library w Oksfordzie biblioteką dostępną publicznie.
Parę lat później zdecydowano o gromadzeniu także obrazów i grafik, co spowodowało utworzenie Pinakoteki Ambrozjańskiej, oficjalnie zainaugurowanej w 1618 roku. Pomimo tego, że znajduje się ona w cieniu Pinakoteki Brera to wielu przyciąga fakt, iż w przeszłości jej prefektem był ks. Achille Ratti, czyli późniejszy Papież Pius IX.
Pałac Ambrozjański
Pałac Ambrozjański to wspólna nazwa dla całego kompleksu Pinakoteki i Biblioteki. Jest to rezerwuar dla cennych dzieł m.in. barokowych oraz renesansowych mistrzów. Zobaczymy tu m.in. “Kosz z owocami” Caravaggiego, “Szkołę Ateńską” Rafaela Santi, “Pokłon Trzech Króli” Tycjana, “Kwiaty” Previatiego oraz “Portret muzyka” Leonarda da Vinci.
Mimo że w muzeum króluje malarstwo, to na wystawie zobaczymy również porcelanę, neoklasycystyczne rzeźby z brązu (przedstawiające m.in. rzymskie kolumny i obeliski), czy tak nietypowe przedmioty, jak gablota z włosami Lukrecji Borgii, córki papieża Aleksandra VI.
Kolekcja zorganizowana została chronologicznie – zaczynając od eksponatów pochodzących z XVI wieku podarowanych przez Fryderyka Boromeusza, aż po czasy współczesne. W sumie jest to aż 20 pomieszczeń, które zabierają nas w podróż po sztuce i historii Europy.
Kodeks Atlantycki
Biblioteka Ambrozjańska może poszczycić się prawdziwą perełką w swoich zbiorach. Ten tytuł niewątpliwie należy do „Kodeksu Atlantyckiego” Leonarda da Vinci. To zbiór 1119 kart papieru z odręcznymi rysunkami oraz notatkami, które analizują anatomię człowieka oraz mechanikę maszyn powstałych pomiędzy 1489 a 1492 rokiem.
CIEKAWOSTKA: Pojedyncze szkice zostały zebrane i oprawione przez rzeźbiarza Pompeo Leoniniego. Były one osadzane na dużych kartach, które służyły wówczas do tworzenia atlasów. Stąd przymiotnik “atlantycki” dający nazwę dziełu.
Codex Atlanticus przez 17 lat można było oglądać w Luwrze, aż do decyzji kongresu wiedeńskiego, który przyznał do niego prawo Włochom. W latach 70. XX wieku przy okazji prac konserwacyjnych podzielony został na 12 ksiąg, a w 2008 roku każdy ze szkiców umieszczono w osobnej ramie, co miało wpłynąć na jego bezpieczeństwo.
W sumie kolekcja biblioteki liczy około 750 tys. książek i manuskryptów. Oprócz dzieła Leonarda da Vinci pierwsze skrzypce gra tu “Kanon Muratoriego”, czyli najwcześniejszy katalog ksiąg Nowego Testamentu.
Informacje praktyczne
- Bilety wstępu do Biblioteki Ambrozjańskiej najlepiej kupić z wyprzedzeniem. Unikniesz wówczas stania w długiej kolejce oraz ominie Cię ryzyko, że wszystkie bilety zostały wyprzedane.
- Adres: Piazza Pio XI, 2, 20123 Milano MI, Włochy
- Godziny otwarcia: od poniedziałku do niedzieli w godz 10:00-18:00.
- Kup bilety na GetYourGuide
