Dzisiejszy artykuł dedykujemy miłośnikom napojów, ale uwaga! Tylko tym pełnoletnim, bo mowa będzie głównie o napojach alkoholowych.
Hiszpania na polu międzynarodowym zdecydowanie utożsamiana jest z winem, choć w praktyce jej mieszkańcy równie często sięgają po regionalne piwa. Jak się pewnie domyślacie hiszpańskie trunki obejmują jednak znacznie więcej niż tylko wino i piwo. Zobaczcie, czym warto trochę zakręcić sobie w głowie, odwiedzając różne części Hiszpanii.
Hiszpańskie wina z regionu La Rioja
Skoro są tak popularne, zacznijmy od win. Wino jest chlubą Hiszpanii, a ziemią szczególnie z niego znaną i słynną zarówno w Hiszpanii jak i na całym świecie jest region La Rioja.
Trunki znane pod nazwą Rioja pochodzą tak naprawdę z trzech prowincji: La Rioja, Álava i Navarra. Odpowiedni klimat oraz gleba tych terenów zapewniają wyjątkowy smak wina. Produkuje się go około 250 litrów rocznie, z czego ok. 85% to wina czerwone, a tylko 15% stanowią wina białe. Dominuje użycie szczepu winogron tempranillo, który obfituje w nuty owocowe oraz przyprawowe. Wina Rioja oznaczone są kategoriami Crianza, Reserva albo Gran Reserva, w zależności od czasu leżakowania – od roku (Crianza) do ok. trzech lat (Gran Reserva).
Hiszpańskie piwo
Piwa na Półwyspie Iberyjskim są równie popularne, jak w innych częściach świata. Jednak jak to bywa w Hiszpanii, każdy region ma swoich zdecydowanych faworytów. Będąc w Andaluzji nie próbujcie obrażać Cruzpampo, bo to duma tego regionu. Na północy gustuje się w San Miguel, natomiast w Galicji króluje Estrella Galicia. Większość piwoszy w Hiszpanii centralnej to miłośnicy Mahou, natomiast Estrella Damm zdecydowanie wygrywa rankingi w Katalonii.
WARTO WIEDZIEĆ: Fani marki Estrella Damm mogą wybrać się także na zwiedzanie tego browaru, który znajduje się w Barcelonie. Bilety na jego zwiedzanie kupisz tutaj.
Hiszpański cydr
Cydr to trunek szczególnie charakterystyczny dla północnych regionów Hiszpanii: Asturii i Kraju Basków. Cydr to, jak wiadomo, sfermentowany sok z jabłek. Jednak niech nie zmyli was słodki cydr znany w Polsce. Ten hiszpański ma zdecydowanie bardziej wyrazisty smak. Nie tylko jest najpopularniejszym napojem alkoholowym, ale pełni też ważną rolę w kulturze Asturii oraz Kraju Basków. To nieodzowny element spotkań towarzyskich, motyw wykorzystywany w sztuce, a o jego ważności świadczą też poświęcane mu specjalne muzea (np. Museo de la Sidra de Asturias w miejscowości Nava w Asturii).
CIEKAWOSTKA: Zgodnie z tradycją cydr nalewa się z butelek z dużej wysokości, tak, by alkohol po drodze do szklanki miał czas się napowietrzyć. Jeszcze lepiej smakuje w specjalnych tawernach, gdzie czasem nawet nalewany prosto z beczek.
Cava
Przemieszczając się na wschód dotrzemy do Katalonii, która jeśli chodzi o alkohole zdecydowanie słynie z cavy! To musujące wino przez wielu mylone jest z szampanem. Jednak choć podobne, nie różnią się jedynie krajem pochodzenia. To, co je odróżnia to szczepy winogron, miejsce ich występowania, a także podłoże, na którym rosną rośliny.
Sherry
Sherry to rodzaj wina, pochodzącego z miasta Jerez de la Frontera, w zachodniej części Andaluzji. Stąd też wziął się hiszpański odpowiednik nazwy sherry, czyli jerez. Angielskojęzyczna nazwa zasłynęła dzięki sukcesowi jakie wino to odniosło w Wielkiej Brytanii po grabieży Kadyksu podczas wojny angielsko-hiszpańskiej pod koniec XVI w. To aromatyczne wino stanowiło jeden z najcenniejszych łupów wyprawy.
WARTO WIEDZIEĆ: Sherry to wino, które jest wzmacniane (ma 16-20%), co oznacza, że w procesie produkcji dodaje się do trunku innego mocnego alkoholu, którym w tym przypadku jest brandy.
Rebujito
To rodzaj koktajlu, bazującego na winie fino bądź manzanilla, pochodnych wyżej wspomnianego wina Jerez. Rebujito jest typowe dla Andaluzji, szczególnie podczas obchodów tradycyjnych uroczystości, np. Feria de Abril (Sewilla) czy Feria de Jerez. Wino mieszane jest z gazowanym napojem cytrynowym (np. Sprite®) oraz z listkami mięty. Najczęściej spotykanym przepisem jest mitad-mitad, czyli taka sama ilość wina co napoju. Prawda jest jednak taka, że stosowane proporcje zmieniają się w zależności od miejsca, w którym się znajdujemy.
Tinto de verano
Zastanawiało Was kiedyś, jak Hiszpanie radzą sobie z letnimi upałami? Na pewno pomaga im w tym tinto de verano, serwowane w niemalże każdym hiszpańskim ogródku restauracyjnym czy knajpie. Nazwa tinto de verano doskonale go opisuje, bo oznacza „letnie czerwone wino”. Ten orzeźwiający napój to nic innego jak mieszanka czerwonego wina oraz gazowanego napoju cytrynowego. Zwykle przygotowuje się go w proporcjach pół na pół. Napój narodził się w Kordobie, na południu Hiszpanii, jednak w obecnych czasach jest tak popularny w całym kraju, że powstały też gotowe butelkowane propozycje tego niskoprocentowego trunku.
Kalimotxo
Wspomniane powyżej tinto de verano istnieje też w innych wariantach. Jednym z nich jest calimocho, a właściwie kalimotxo, gdyż nazwa ta pochodzi z Kraju Basków. Powstała ona od przydomków artystów baskijskiej grupy Antzarrak. To oni nadali temu koktajlowi dzisiejszą nazwę, choć samego napoju nie wymyślili. Znali go już wcześniej, ale pod nazwą rioja libre. Ten wariant to mieszanka czerwonego wina oraz Coca-Coli®.
CIEKAWOSTKA: Istnieje mit, że im gorsze wino tym lepszy rezultat koktajlu, jednak prawda jest taka, że im lepsze wino tym lepsze calimocho.
Sangría
Sangría to zdecydowanie jeden z najpopularniejszych na skalę międzynarodową hiszpańskich napojów alkoholowych. Znając miłość Hiszpanów do win nie powinno dziwić, że i ten koktajl bazuje właśnie na nim. Zwykle głównym składnikiem jest wino czerwone choć współcześnie można też znaleźć wersje opierające się na winie białym. Wtedy jednak nie współgra ona z nazwą, gdyż sangría pochodzi od słowa sangre czyli krew – od krwistego koloru napoju.
Pochodzenie Sangríi nie jest do końca znane. Nie ustalono też nigdy jednego, niezmiennego przepisu. Ile gospodyń i barmanów, tyle przepisów na sangríę, ale mają one oczywiście punkty wspólne. Do wina czerwonego dodaje się cukier, sok z cytryny i/lub pomarańczy oraz dużą ilość owoców, najlepiej sezonowych. Soki z cytrusów czasem mogą być zastąpione innymi sokami owocowymi, a niekiedy nawet napojami gazowanymi. W sangríi spotkacie kawałki jabłek, truskawek albo brzoskwini, jednak lista owoców nie jest niczym ograniczona. Po dodaniu owoców napój powinien chwilę postać, by miał czas przejąć trochę owocowej słodyczy.
CIEKAWOSTKA: Sangría może być wzmocniona przez wysokoprocentowe napoje, np. wermut, a czasem nawet przyprawy, np. cynamon. Dla mnie oprócz cudownego smaku ponczu wisienką na torcie są tu owoce nasiąknięte alkoholem, idealne do zjedzenia na deser.
Queimada
Przenosząc się na północ, do Galicji, na pewno będziemy mieli okazje spróbować queimada. Ten wyjątkowy trunek to nie tylko wyjątkowe walory smakowe, ale też ogromna część kultury. Queimada to wysokoprocentowy alkohol, tak zwane aguardiente, do którego dodaje się cukier, skórkę otartą z cytryny i pomarańczy oraz kawę lub czerwone wino, w zależności od gustu. Taką mieszankę podpala się i delikatnie miesza. Rytuał w pełnej swej okazałości zakończony jest wypowiedzeniem zaklęcia oddalającego wiedźmy, diabły i złe duchy.
Orujo
Być może bardziej znany jest Wam jego włoski odpowiednik, czyli Grappa. Orujo króluje głownie w Galicji i Kantabrii. To rodzaj winiaku pochodzącego z wytłoczyn winogron. Często dodawane są do niego mniej lub bardziej charakterystyczne zioła. Do dnia dzisiejszego w wielu miejscach destyluje się go tradycyjnymi metodami. W procesie produkcji przypomina bardziej rozpowszechnione brandy, jednak w przeciwieństwie do niego w destylacji uczestniczą wspomniane wyżej wytłoczyny.
Licor Café
Choć zrodzony na Jamajce w XVII w. obecnie uważa się go za tradycyjny napój Galicji, zaraz obok Queimady. Licor Café to nic innego jak likier produkowany na bazie kawy połączonej z cukrem i brandy lub opisanym wcześniej orujo. Charakteryzuje się mocnym kawowym zapachem i ciemnym kolorem. Można go przygotować już w niecałe dwa dni, choć oczywiście im dłużej leżakuje, tym lepszy jest w smaku.
Ron miel
To bardzo wyjątkowy rodzaj znanego nam rumu. Ten pochodzący z Wysp Kanaryjskich trunek, powstały najczęściej z trzciny cukrowej, mieszany jest z lokalnym miodem pitnym. W efekcie powstaje mocny, ale słodkawy likier o charakterystycznym, intensywnie mahoniowym kolorze. Ron miel często podawany jest w formie shotów z bitą śmietaną na wierzchu. Choć spotkacie go w przede wszystkim na kanaryjskim archipelagu, to zyskał już dużą popularność także w kontynentalnej części Hiszpanii.
Risol
To napój typowy dla prowincji Jaén. Risol składa się z kilku zaskakujących składników. Są to: likier kawowy połączony z płatkami róży, cukier, cynamon i spora ilość ziół. Czasem dodawane są jabłka, a niekiedy nawet czekolada. Taką mieszankę pozostawia się w jednym naczyniu na cały dzień. Po tym czasie odcedza się aromatyczny płyn, który jest już gotowy do spożycia.
CIEKAWOSTKA: W przeszłości risol był trunkiem alkoholowym popularnym szczególnie wśród rolników, którzy rozgrzewali się nim podczas zimowych miesięcy.
Horchata
Jeśli nasi niepełnoletni czytelnicy też lubią poeksperymentować z lokalnymi napojami, warto spróbować wyjątkowej horchaty de chufas. To napój roślinny wytwarzany z migdałów ziemnych, wody i cukru. Szukajcie go przede wszystkim w regionie Walencji!
